Zin
Ik ben er niet trots op, maar wat heb ik veel tegen m’n zin gedaan in m’n leven. Dat is al vroeg begonnen. Op het schoolplein hersenspoelden we elkaar al met de ijskoude mantra ‘dan maak je maar zin!’ Uiteindelijk ging je gebukt onder de belemmerende overtuiging dat het egocentrisch was als je het naar je zin had. Een wereldwijd verspreide kwaal. Een Australische zuster die honderden stervende mensen begeleidde noteerde de vijf meest geuite spijtbetuigingen: 1 had ik maar meer gedaan wat ik zelf wilde, 2 had ik maar niet zo hard gewerkt, 3 had ik de moed maar gehad mijn gevoelens te uiten, 4 was ik maar in contact gebleven met mijn vrienden, 5 was ik maar gelukkiger geweest. Deze moedige spijtoptanten waren aan het eind van hun leven. En wij zijn er nog. Maar pas na een halve eeuw levenservaring durf ik schoorvoetend te constateren dat hoe trouwer ik aan mezelf ben hoe aangenamer en dus nuttiger ik voor de medeschepselen blijk. Laten we die spijttopvijf van het sterfbed omzetten in levensrichtlijnen: 1 wees trouw aan jezelf, 2 geniet van je vrijheid, 3 uit je gevoel, 4 koester je vrienden, 5 zorg voor je geluk. Deze top vijf werkt als een boemerang: door jouw levensvreugde maak je anderen gelukkig en daar gaat je ziel pas echt van zingen. De lente kan beginnen!