Wereldontvanger
Merkwaardig genoeg heb ik de neiging te denken dat ik geen hobby’s heb terwijl het tegendeel eigenlijk het geval is. Wakker werd ik ooit geschud door mister toppop Ad Visser. Toen ik hem de eerste keer ontmoette riep hij me al vanuit de verte toe: ‘Jij en ik hebben ons hele leven toch alleen maar vakantiewerk gedaan!’ Zo is het. Het is nu een van m’n grootste liefhebberijen: midden in het dorp Ad tegen het lange lijf te lopen. De man is inmiddels 72 maar oogt nog steeds als 16. Ook van dichtbij.
Een andere hobby van me is al heel erg oud: dat wat voor iedereen evident is ontdekken en dan als een kind zo blij zijn. Ik maak me er onsterfelijk belachelijk mee. Vriendinnetjes bliezen vroeger al minachtend als de betekenis van een overbekend spreekwoord eindelijk ten volle tot me doordrong en ik kraaide van geluk. ‘Ja hèhè!’ Je hoort ze zuchten. Tegenwoordig zouden ze 'dùh!' zeggen. Mijn moeder reageerde van de week hetzelfde toen ik omstandig uit probeerde te leggen hoe leuk het is om oude foto’s via internet als ansichtkaart aan te kleden en via de postboy te versturen. ‘Dat is gewoon Hallmark, schepsel!’ Mijn moeder, J.p. Schrijver-Korfker is inmiddels 81 maar ze reageert nog steeds als m’n hippe oudere zusje.
Kennelijk ben ik erg traag van begrip. Ik geniet daar met volle teugen van want dan heb je ook wat. Wat ik van de week ontdekte! De hele wereld in m’n boerenkeukentje! Het zit zo: al jaren geef ik op Radio 5 de zogenaamde Dab-radio weg aan luisteraars die een of ander onbegrijpelijk spelletje winnen. Dab-radio, wat zou het zijn? Ja, digitale radio, ja je kunt er Radio 5 mee ontvangen. Maar het zei me niks. Nu heeft m’n beruchte nieuwsgierigheid me toch naar de dabradiowinkel gedreven. En o Vreugde: ik kan Alle Klassieke Zenders van de hele Wereld ontvangen! Terwijl de koffie druppelt zingt Gerard Souzay weemoedig Fauré. Met de groeten uit Canada. En Maria is mijn wereldontvanger. Nee, ik hoef niet op vakantie.