Vrij zijn
Dit is mijn laatste column vóór de zomerstop van de gids. Herinnert u zich uw kinderopwinding nog als de grote vakantie begon? Vakantie komt van vacare: leeg zijn. Boven de poort van de Abdij van Egmond staat: Deo Vacare. Vrij zijn voor God. Vrij en leeg worden willen we allemaal wel. Maar hoe? Misschien moeten we dan eerst vakantie nemen van onszelf en van onze zorgen. Vraag eens aan jezelf waar die bezorgdheid eigenlijk vandaan komt. Wordt die misschien veroorzaakt doordat je teveel gericht bent op het vergankelijke, op de materie? Ben je meer bezig met hebben dan met zijn? Je vastklampen aan je bezit, je kennis of aan je eigen waarheid is een grote belemmering om zorgeloos te leven. Is het u trouwens weleens opgevallen dat vakantiegangers vaak wat ongelukkig kijken? Er is een verschil tussen een toerist en een pelgrim. Toeristen maken vooral een uiterlijke reis. Als je ‘op vakantie’ bent, voel je je vaak afhankelijk van het uitje, het hotel, het gezelschap en natuurlijk van het weer. De toerist in ons wil vol raken van eten, drinken en ervaringen. Daarom is hij een prooi voor teleurstellingen. Terwijl de pelgrim een innerlijke reis maakt. Hij staat open voor de werkelijkheid zoals die komt, inclusief de regen of andere ‘tegenslag’ onderweg. Gaan we deze vakantie pelgrimmetje spelen? Wat zullen we opgeruimd worden. Tot gauw!