Verwachtingen

Mijn column was klaar. ‘Verwachten’ was het onderwerp. De aanleiding was een uitspraak van de 86-jarige Engelse acteur sir Anthony Hopkins. Naast zijn prachtige pianospel en grandioze acteerwerk is Hopkins ook befaamd om zijn wijsheid. Zo zei hij laatst dat zijn leven veel makkelijker is geworden sinds hij niets meer verwacht. En we hebben hier niet te maken met een verbitterde man. Integendeel. Hopkins is een rolmodel voor iedereen die op zoek is naar innerlijke vrijheid. Wie rekent op vanzelfsprekende aandacht of aanwezigheid van een ander heeft een zwaar bestaan, zo heeft de acteur kennelijk zelf ervaren. Maar goed, mijn column over hooggespannen verwachtingen was af en plotseling verdween deze als sneeuw voor de zon van mijn laptop. Ook in de diepe digitale krochten was er werkelijk geen jota of tittel van terug te vinden. Dat had ik niet verwacht. Geestig. Wie verwacht dat z’n stukje over verwachtingen onverwacht verdwijnt? Ik kijk nog maar eens naar Hopkins uitspraak. Ja, het is ook mijn ervaring dat de ander een stuk interessanter wordt naarmate ik mijn beperkte aannames over die persoon laat varen. De werkelijkheid blijkt immers veel ruimer dan ons voorstellingsvermogen. Dus als het gaat om verdwijnen van columns of andere gebeurtenissen, kun je maar het beste juist alles verwachten. Niets verwachten van een ander, alles aanvaarden van de werkelijkheid; hét recept voor rust en vrijheid.