Tweedehands

Voor de jaarlijkse prik en controle is het weer tijd voor de dierenarts. Met alleen mijn niet erg reislustige kater vond ik dat al een hele onderneming, maar sinds enige tijd hebben we ook te maken met de buurpoes. Dit kleine katje is inmiddels achttien jaar oud. Toen de buren vertrokken, besloten we dat het beter was het oude wezentje niet meer te verkassen. Dus moet ik tegenwoordig twee katten in reismanden proppen. Terwijl ik de viervoeters tevreden en een tikje trots op de onderzoekstafel plaats, ziet de dierenarts dat de oude kat allerlei ouderdomskwaaltjes heeft. Wie kent ze niet. De arts neemt aan dat ik de kat niet wil laten behandelen, omdat het een ‘tweedehandsje’ is. Aan de toon hoor ik dat dit een veel gebezigd woord is. Ik antwoord dat de kat geen Hansje heet. De dierenarts kijkt de assistente aan met een blik van ‘die vrouw is ook niet meer helemaal eerstehands.’ En dat klopt natuurlijk ergens wel. Ook onze partners zijn niet zelden door meer dan twee handen gegaan. Het huis waarin ik woon is ontelbaarste-hands. Zelfs de nieuwe longen van mijn broer zijn tweedehands. Lijkt me hét bewijs van succesvol hergebruik. Bijna alles is al gekoesterd en gestreeld. Tweedehands is een keurmerk. ‘Ik ben een kinderloze moeder’, zeg ik de dierenarts. ‘Dus deze kat maakt van mij een vergenoegd tweede-kansje.’

   « Artikelen overzicht