Swieb en Saar
De KRO-NCRV is een merkcampagne gestart die ‘Vertel.’ heet. Hoe meer we weten van de ander, hoe groter ons begrip voor die persoon zal zijn. Bovendien is het voor ieder mens van levensbelang om op verhaal te komen. Je hart luchten kan wonderen doen. Waarom voel ik me dan plots zo weemoedig? Misschien komt het door de knusse oude boerderijkeuken van mijn goede vriend. We zitten vlakbij het ouderwetse fornuis aan zijn maaltijd. Ik voel me zwerver Swiebertje. Hij is dus even Saar. Kan een mens de ander wel ooit echt bereiken? Is het wel mogelijk om alles wat je op je lever hebt te vertellen zonder de ander af te schrikken? Bestaat er onvoorwaardelijke liefde, kortom? Mijn goede vriend lacht naar me. De rol van Saartje bevalt hem zichtbaar: ‘In zekere zin zijn we eenzaam. Maar is dat erg? Juist vanuit onze alleenheid kunnen we elkaar ontmoeten.’ Nabijheid onder de antieke keukentafellamp. We hebben allebei een totaal verschillende dag achter de rug, een heel ander leven zelfs. En nu zitten we in deze lichtkring Saar en Swieb te spelen. Ik wijs op mijn hart ten teken dat ik me gezien voel. Hij haalt een stokoud chinees spreekwoord aan: ’Vertel me iets en ik zal het weer vergeten. Laat me iets zien en ik zal het onthouden. Betrek me erbij en ik zal het begrijpen.’