Stromen

In deze vastentijd laten veel mensen bepaalde genotsmiddelen staan. Je kunt ook wat toevoegen aan je ingesleten gewoonten, zoals die gratis glimlach. En hier komt een volgende speelse oefening die mij persoonlijk veel verwondering bezorgt: neem eens een hardnekkig zelfbeeld onder de loep. Is het verhaal dat je vaak over en tegen jezelf vertelt wel waar? ‘Als Annemiek iets niet komt aanwaaien, laat ze het onmiddellijk vallen.’ Als mijn grote liefde dat zei, voelde ik me zeer gezien. Ik ben namelijk nogal ongeduldig. Dacht ik. Korte metten, vooruit met de geit, kan het niet linksom, dan rechtsom. Een prima levenshouding die jaren tamelijk bruikbaar is geweest. Het begon me wel al op te vallen dat haast ons niet sneller, maar nog ongeduldiger maakt. En nu ik vermoed dat ik door die mezelf aangeprate ongedurigheid veel over het hoofd zie, gaat er letterlijk een wereld open. Met engelengeduld kweek ik nu groentes, pruts ik garen in naalden, studeer ik pianostukken die me altijd te moeilijk leken. Hoe dat kan? Gewoon door het te doen. En het resultaat is verbluffend. De kalme handelingen die zomaar uit mij blijken te komen, verzachten mijn blik op de buitenwereld en op mezelf. Probeer deze week eens met stille tederheid te handelen en wandelen. Je bevroren standpunten zullen smelten. Het leven gaat stromen. Soms met tranen ja. En met die glimlach.