Sinister

Op zoek naar een adres rijd ik door de Sinusstraat. Althans, dat meende ik in de gauwigheid te lezen op het bordje aan een hoekhuis. Verbazingwekkend hoe onmiddellijk een totaal vergeten wereld opdoemt. Een tijd waarin ik dacht dat Sinus en Cosinus een arrogante tweeling was die niets van mij moest hebben. Wiskundeles. Kan ook schei- of natuurkunde zijn geweest. Of gym. Vakken waarvan ik geen benul had waarvoor ze dienden of wat je er geacht werd op te steken. Dat dacht ik tenminste. Want plots overvalt me de inmiddels vertrouwde moedeloosheid bij het woord sinus. Bij nader inzien leerde de sinistere tweeling Sinus en Cosinus me vroeger juist iets nuttigs. Dat er talloze incidenten op je pad zouden verschijnen waarbij je je net zo leeg en machteloos zou voelen als bij de firma S&C. Hartstikke handig. Inmiddels ben ik zeer bedreven in bochten nemen. En ik ben niet de enige. Tijdens menig interview voel ik eerbied voor de mens tegenover me. Het is werkelijk wonderbaarlijk hoeveel hindernissen een mens hebben kan. Stel je voor dat de wiskundeleraar je had toegefluisterd: ‘Sinus is de metafoor voor alle uitdagingen in je leven. Hij en broer Co zijn niet arrogant en jij bent niet dom. Stamel stomverbaasd over de schoonheid van het onbevattelijke. Heb je wat aan.’ Op de terugweg bleek het trouwens de Siriusstraat te zijn.

   « Artikelen overzicht