Schoonmaak
Citroen in de microgolfoven, azijn voor de douchekop, biertje over de houten meubels. Zomaar wat lenteschoonmaaktips uit grootmoeders tijd. Misschien is het wel een poging om de zon naar ons toe te smeken, mijmer ik als ik de boeken van de planken haal. Waar zou anders die immer terugkerende lenteschoonmaakdrift vandaan komen? Brr, boeken afstoffen is niet leuk. Maar mijn kleine katertje vindt de stapels op de vloer reuze opwindend. Overmoedig springt hij van kinderbijbel naar koran. Mijn boekenplan dient naast het ontstoffen nog een hoger doel. Ik ben toe aan alfabetische volgorde en indeling op categorie. Bovendien kan het nooit kwaad de boeken weer eens stuk voor stuk door de handen te laten gaan. Alles wat je langer dan een jaar niet hebt gebruikt kan eigenlijk de deur uit. Dat geldt misschien ook wel voor aangekoekte contacten. Een mens wordt jolig van de grote schoonmaak. Dat komt natuurlijk door de ruimte die er ook in je hoofd ontstaat. Licht en lucht. Inzicht en zonlicht. En onverhoedse ontroering die me zomaar eenvoudig wordt toegeworpen. Want er valt namelijk een dichtbundel open bij het afgestofte ‘Credo’ van Hein Stufkens:
Op een goede morgen, geloof ik,
ben jij opgestaan uit alle namen –
in geen kerk was je,
in geen leer.
Op die morgen
gingen al je namen samen,
en sindsdien heb ik voor jou
geen woorden meer.