Pinksteren
Het wordt Pinksteren, het feest van de Geest. Wat betekent dat? De Heilige Geest is de adem (‘ruach’ in het Hebreeuws) van God. Pure creatieve liefde. Daarmee riep hij alles tot leven, en daarmee zet hij ons nog steeds in vuur en vlam. Prachtig. Maar wat moet je ermee? Veel spirituele teksten lijken net een scheepje in een fles: mooi gemaakt, maar varen ho maar! Op het eerste gezicht kun je er niks mee.
Maar dan lees ik in het bijbelboek Handelingen dat de leerlingen van Jezus op de vijftigste (‘pentakosta’in het Grieks) dag na de opstanding besloten zich niet langer bang te verschuilen. Ze kregen de Geest, gooiden hun luiken open en begonnen vrijmoedig te getuigen van een nieuwe mens en een betere wereld. Inspirerend toch?
Laten wij dat deze lente ook eens doen. Hoe zou het zijn als we onszelf niet langer in angstige hoekjes verschuilen of de ander daarin gevangen zetten, maar onszelf en elkaar in het volle licht zetten? Als we elkaar gaan begroeten en eren in de geest van die goddelijke liefde. Met enige regelmaat krijg ik post van U, dankzij het adres onder mijn schrijfsels. Soms voel ik daarin de streling van een zachte bries en soms krijg ik de wind van voren. De Geest waait tenslotte zoals Zij wil. Maar of we nu geestverwanten zijn of tegenpolen, laten we, mochten we elkaar tegen het vege lijf lopen deze lente, onze handen vouwen, een buiginkje maken en elkaar toevoegen: ‘Ik groet de Geest in jou.’