Levensreis
We zijn in Rome. Mijn katholieke collega Wilfred Kemp en ik zijn mee met de KRO-NCRV-ledenreis. Het is de bedoeling dat ik tijdens een dienst in de Lutherse kerk voorga. Wilfred vindt dat ik een stukje uit de Romeinenbrief moet nemen. ‘Wie bent u dat u een oordeel velt over uw broeder of zuster?’ Goeie vraag van Paulus aan ons, katholieken en protestanten onder en door mekaar. Romeinen onderweg. We trekken al een paar dagen samen op en hebben vaak door elkaars ‘bril’ gekeken. Hilarisch soms. Zo heeft de eeuwige stad voor Wilfred nog weinig geheimen, terwijl ik hier voortdurend in zeven zalige sloten tegelijk loop. De afgelopen dagen hebben we met z’n allen in menig gebouw gestaan. Vaak keken we door een heel klein antiek raampje naar buiten. Onze buurman stond dan weliswaar naast ons, maar hij nam de werkelijkheid door een ander venstertje waar. Hij zag hetzelfde landschap maar aanschouwde toch iets heel anders dan wij. Kortom: de wereld is veelomvattender dan wij vanuit onze eigen waarneming kunnen vaststellen. Om tijdens onze levensreis ten volle van de schoonheid te genieten kunnen we het beste twee dingen doen: zorgen dat ons ruitje (onze innerlijke waarneming) schoon is én naar de buurman luisteren als hij vertelt waar híj van geniet. Hoe ons ruitje schoon wordt? Door onze vooroordelen vrijaf te geven. Dan zal verwondering binnenstromen.