Kersvers

Toen hij op televisie de sterren van de hemel speelde, had hij geen idee dat hij 55 miljoen mensenharten beroerde. Tussen de talloze reacties op zijn deurmat, was dit de allermooiste: ‘Ook ik heb gehuild, de postbode.’ Carel Kraayenhof werd wereldberoemd door de traan van Máxima. De tango, verklankt door zijn bandoneon trof niet alleen haar, maar verbond hele volken aan elkaar. ’Het mysterie van de klank is dat het zich ontfermt over het verdriet van iedereen’, zegt Carel over zijn geliefde instrument. Dat melancholieke timbre herinnert ons aan heelheid. Ooit hoorde hij die klank op een lp en dat was liefde op het eerste gehoor. Terwijl het nog vier jaar zou duren voordat hij eindelijk zelf een bandoneon in handen kreeg, leerde Carel alvast Spaans. En binnen de kortste keren werd hij door de grote maestro Astor Piazolla uitgenodigd om te komen spelen. Het is niet voor niets dat voor de hoge kunst van het musiceren het werkwoord spelen wordt gebruikt. Want tegelijk met het vakmanschap, komt ook het speelse kind tevoorschijn. Voor zijn kat met drie pootjes schreef Carel een stuk voor de linkerhand. De wereldberoemde tango raakte ook mij, maar deze kattenserenade laat mijn ziel zingen. Het is een speels genoegen om deze topmuzikant in ons kersverse onderkomen te ontvangen. Al musicerend opent Carel komende zondag het nieuwe seizoen van de Verwondering.