Ezel

Het is een merkwaardige liefhebberij. Ik geef het toe. Maar ik heb er lol in om verbanden te zien tussen onze Verwonderingsgasten en het moment van uitzending die er op het eerste gezicht niet lijken te zijn. Zo is op Palmzondag Adelheid Roosen aan de beurt. Op die laatste zondag voor Pasen wordt de willekeur en grilligheid van de mens onder de loep genomen. Het ene moment roepen we Hosanna, het volgende ogenblik kan dat omslaan in Kruisig Hem! Adelheid is daar het weldadige tegenbewijs van. De inzichten en eigenschappen waarmee ze me een kwart eeuw geleden al troostte, blijken duurzaam. Ze leven nog steeds met haar mee. Haar gulheid en compassie hebben zich alleen maar verdiept. Op de toneelacademie gaf een leraar haar het handvat voor het leven mee. Het is een uitspraak van Gandhi: ‘maak de wereld elke dag zoals jij hem zou willen zien.’ Roosen doet dat altijd speels, creatief en vooral gul. Voor buitenstaanders lijkt ze onverschrokken, maar tekens weer moet ze zich over haar angst en schaamte heen zetten. Zo ging ze bijvoorbeeld in ondergoed over straat om haar loyaliteit te uiten aan een Iraanse studente die weigerde een hijab te dragen. Jezus komt op een ezeltje de stad binnen. Een kwetsbare, nederige leider. Kom daar nu nog maar eens om. De Palmpasenboodschap van Adelheid is: ‘wees niet de hoofdpersoon.’