Draagkracht

Wonderlijk, twee totaal verschillende mensen die me allebei ontroeren. In een talkshow vertelt een oudere schrijver dat ons land door steeds meer mensen met een migratieachtergrond bewoond zal worden. Hij ziet dat trouwens niet als verlies. Zijn terugkerende oproep aan ons is ook nu: ‘Maak je wereld groter!’ Staar geen navel of slechts op je telefoonschermpje. Zijn erudiete wakkerheid stelt mij altijd wonderlijk gerust. Vandaar misschien mijn ontroering. En nu verdiep ik me in een van onze komende Verwonderingsgasten. Deze monnik zegt dat de wereld er beter van wordt als je met toewijding je zakdoek strijkt. Het grote migrantenvraagstuk en de kleine zakdoekkwestie. Beide mannen, schrijver en monnik, leven met tedere toewijding. Wakker aanwezig zijn ze, in staat om met liefde om zich heen te kijken. En dat ontroert me kennelijk. De schrijver heeft veel gereisd, de monnik trok vooral naar binnen. Zo hebben ze allebei, op geheel eigen wijze, hun draagkracht ontwikkeld. Hét bestrijdingsmiddel tegen een kort lontje. Schrijver en monnik, twee inspirerende rolmodellen voor deze veertigdagentijd. Al eeuwen wordt rond deze periode voor Pasen ons menselijk laadvermogen beproefd. Met toewijding om je heen kijken, ik ben alvast begonnen en zie een vroege narcis. En velen zullen dezelfde blijdschap voelen bij dit nog verlegen geel. Die tedere toewijding aan kleine kostbaarheden blijkt ons met de grote wereld te verbinden. Als dat geen wonder is.

   « Artikelen overzicht